18 lipca – Międzynarodowy Dzień Nelsona Mandeli

Aby uhonorować 67 lat walki Nelsona Mandeli dla dobra ludzkości, przez 67 minut rób coś dobrego dla drugiego człowieka.

Nelson Mandela spędził 67 lat swojego życia walcząc o wolność i równouprawnienie wszystkich obywateli RPA – niezależnie od ich pochodzenia, koloru skóry czy orientacji seksualnej.

Nieludzki system „apartheidu” w RPA, zgodnie z którym biała mniejszość sprawowała władzę nad czarną większością, skończył się ostatecznie  27 kwietnia 1994 r. wraz z pierwszymi wolnymi wyborami, po których Nelson Mandela został pierwszym czarnoskórym prezydentem RPA.

Pokojowa droga do wolności

W 1990 r., pod wpływem międzynarodowej presji, ostatni biały prezydent RPA Willem de Klerk ogłosił bezwarunkowe wypuszczenie Mandeli z więzienia. Siedział w nim od 1964 r. – wówczas skazano go na dożywocie za opór przeciw „białej” władzy.

Tuż przed pierwszymi wolnymi  wyborami prezydenckimi kraj był na skraju wojny domowej. W 1993 r. przez białego zamachowca zamordowany został Chris Hani – sekretarz generalny komunistycznej partii czarnych, który był najpopularniejszym po Mandeli politykiem w kraju. Mandela musiał wykorzystać cały swój autorytet, by w trakcie szeregu wystąpień namówić czarnych obywateli do zachowania spokoju.

Na hasło „daj nam broń Mandela!” odpowiadał „moim obowiązkiem, jako wodza, jest mówić Wam, kiedy się mylicie”. I faktycznie do żadnego odwetu nie doszło.

Nie ma RPA bez czarnoskórych obywateli

W czasie swojej prezydentury Nelson Mandela konsekwentnie prowadził politykę jednoczenia. Reprezentacja RPA w rugby była w 1995 r. zdominowana przez białych zawodników (tylko jeden jej zawodnik był wówczas czarnoskóry). Rugby – jako sport białych, był tak znienawidzony przez czarnoskórych, że padały nawet propozycje, by Springboksom zakazać używania  logo. Rugby, zielony kolor koszulek oraz logo kojarzyły się bowiem z apartheidem. Mandela skutecznie odwiódł Afrykańczyków od tego pomysłu. Co więcej, zmotywował drużynę do tego stopnia, że w 1995 wygrała ona mistrzostwa świata w Johannesburgu, ciesząc się wsparciem milionów czarnych obywateli. Sam Mandela, ubrany w koszulkę wcześniej nienawidzonych Springboksów – wręczył puchar świata kapitanowi drużyny – Francois Pienaar.

W ten sposób Mandela osiągnął swój cel. Pokojowo zjednoczył cały naród i dał do zrozumienia, że czarni obywatele też są częścią nowej Republiki.

Wszystko zaczęło się od głodu wolności…

Mandela tłumaczył, że jego pragnienie zapewnienia wolności czarnoskórym stało się pragnieniem zapewnienia wolności wszystkim obywatelom. Twierdził, że człowiek zabierający wolność drugiej osobie sam jest zakładnikiem swojej nienawiści.

Rolihlahla

Czy wiedziałeś, że  drugie imię Mandeli to „Rolihlahla”, co znaczy „ciągnąć za gałąź drzewa”, a więc wywoływać niepokój? To imię zdecydowanie pasuje do osoby, która dzięki silnej woli i niezłomnym poglądom zamieniła RPA z dyktatury w jedyną w swoim rodzaju  afrykańską demokrację.

Uhonoruj 67 lat walki Nelsona Mandeli dla dobra i ludzkości! 

18. lipca przez 67 minut rób coś dobrego dla drugiego człowieka.

Zobacz też nasze inne wpisy!